Pożegnanie Pani prof. Alicji Siemak-Tylikowskiej

Pożegnanie Osoby, która była twórczym naukowcem, świetnym wykładowcą, jednocześnie Dziekanem Wydziału i szefem zespołu skupionego w Katedrze Dydaktyki Ogólnej, a zarazem inspiratorką, koordynatorką, mentorką, ale i koleżanką, na której wiedzy, doświadczeniu i życzliwości można było niezawodnie polegać, zawsze postrzegane jest jako przedwczesne.

Profesor Alicja Siemak-Tylikowska podjęła szereg inicjatyw, które pozostaną związane z Jej zaangażowaniem akademickim. Warto pamiętać, że współtworzyła Uniwersytet Otwarty na Uniwersytecie Warszawskim; o wdrożeniu programu kształcenia doktorantów Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie dydaktyki szkoły wyższej; o projekcie wypracowania programów kształcenia nauczycieli przedmiotów zawodowych we współpracy z Politechniką Warszawską; o zaangażowaniu w kolegium MISH, czyli Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych; o jej wcześniejszej udanej inicjatywie powołania Liceum Ogólnokształcącego przy Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego jako eksperymentalnej szkole odpowiadającej potrzebom szczególnie uzdolnionych uczniów i zarazem uniwersyteckiej szkole ćwiczeń dla kandydatów na nauczycieli, które obecnie przyjęło patronat Jana Nowaka Jeziorańskiego. Profesor Siemak-Tylikowska angażowała się także w przedsięwzięcia niemożliwe. W latach 1998-99 starła się przekonać ówczesne władze Ministerstwa Edukacji Narodowej o konieczności dokładniejszego dopracowania założeń realizowanej wtedy reformy systemu edukacji.

Trudno zebrać w pamięci wszystkie wskazówki, zachęty i rady związane z codziennymi problemami zespołu, którym kierowała. Jej publiczne i wypowiadane w bardziej kameralnych gremiach uwagi na tematy zarówno kształcenia i oświaty, jak i szeroko rozumianych spraw społecznych cechowała głęboka mądrość i troska. Jej wykłady, przemówienia, laudacje, które wygłaszała z racji pełnionych funkcji akademickich, każdorazowo świetnie przygotowane, zawierały myśli, zwroty i sformułowania pozostające w pamięci, jako pobudzające do przemyśleń niezależnie, czy mówiła do naukowców, studentów, czy przy innych okazjach do znacznie młodszych audytoriów. Imponowała wiedzą, erudycją, aktywnością i szacunkiem wobec swych uczniów i współpracowników.

Pozostaniesz w naszej pamięci.